Son günlerde ve aylarda kültür veya tartışmalarla ilgili haberlerin ne kadarının telif hakkı ve lisans konusuyla ilgili olduğunu veya etrafında döndüğünü görüyoruz. Bugün bu konuyu bilgilendirici bir şekilde toplamak istedim, böylece birçok kişi, özellikle bu konuda yeni olanlar, konuya genel bir bakış açısına sahip oldu. Başlangıç olarak, her çalışmanın bir fiziksel mülkiyet ve bir fikri mülkiyet. Bir galeri durumunda, ressam eserin fikri mülkiyetine ve koleksiyonun fiziksel sahibine, örneğin bir müze, galerinin fiziksel mülkiyetine sahip olacaktır. açık kitap ve e-kitap vakası, Fikri mülkiyet genellikle çalışma haklarına dayanır.Ie telif hakkı, eserin telif hakları ve mülkiyet hakları. Böylece bir eserin bir müellifi olabilir ve bu eser sahibi değildir ve eser sahibi tüm çoğaltma haklarına sahiptir. Bu bir karışıklık, kabul ediyorum, ancak bu terimler ve fikirler karmaşasında, kitap ve e-kitap pazarının mevcut sorunlarının çoğu hareket ediyor.
Lisanslar Nedir?
Bir eserin hak sorunlarını çözmek için geliştirilmiştir. lisans formülü. Her eserin bir ruhsatı vardır ve bu ruhsata göre eser sahibi onunla bazı şeyler yapabilir veya başka şeyler yapabilir. Lisanslar, kitap sahibinin yalnızca okuyabildiği en kısıtlayıcıdan, kitap sahibinin kitabın yazarlığının bir parçası olabileceği en izin verene kadar değişir. Bu küçük genel bakışta size en popüler ve en çok kullanılan lisansları göstereceğim.
- Telif hakkı. telif hakkı gelene kadar en kısıtlayıcı ve neredeyse tek lisanstır. yeni teknolojiler. Bu tür bir lisans, eser sahibine hem çoğaltılması hem de dağıtımı ve / veya ticarileştirilmesi ile ilgili tüm hakları verir. Bu lisansların hiçbiri telif hakkı elinden alınmamasına rağmen, eserinin telif hakkı alınmışsa ve o lisansın sahibi değilse yazarın yapacağı çok az şey vardır.
- Copyleft. Sola kopyala özüdür telif hakkı. Eğer telif hakkı en kısıtlayıcı lisanstır, kopya solu En açık lisanstır, o kadar ki, her yazarın yazarlık bölümünü açıkça belirterek çalışmaya katılabilirsiniz. Bu lisansın adı, Telif Hakkı ile ilgili İngilizce bir kelime oyunundan oluşturulmuştur, «Sağ sol«. Her iki lisans da fikri mülkiyet lisanslarının uç noktalarıdır, lisansların geri kalanı bu noktalar arasında hareket eder.
- GPL lisansı. GPL, Genel Kamu Lisansının kısaltmasıdır, Genel Kamu Lisansı, kullanımı, bilgisayar şirketlerinin büyük patlamasından önce fikri mülkiyet lisanslarını ilk geliştiren bilgisayar dünyasına odaklanmıştır. Bu lisans, teknolojik durumda işin veya kodun çoğaltılmasına ve dağıtılmasına izin verir, ancak her zaman aynı formül altında
ve ticari haklar olmadan,yani, bu lisans kapsamındaki iş için ücret alamazsınız.. O zamanlar GPL lisansının kullanımı bir devrimdi, ancak çok geçmeden teknolojik olmayan entelektüel çalışmalar için fazla desteğinin olmadığı görüldü. - Creative Commons lisansları. Bu lisanslar, zaten zamanları olmasına rağmen en genç olanlardır. Sadece teknolojik alana değil tüm alanlara uyarlanmaları farkıyla GPL'ye benzer lisanslardır, aslında GPL lisansının kitap veya sinematografik gibi metinsel çalışmalarda yarattığı boşluklara yanıt olarak doğmuşlardır. İşler. Bu tür bir lisansla ilgili en iyi şey ve dünya çapında hızla yayılmasına izin veren şey, özelleştirilebilir olmalarıdır. bir tane oluşturabilirsiniz Creative Commons lisansı çalışmanızı aynı lisans altında lisanslamanızı gerektiren ve ticari dağıtım için kullanılabilecek veya tamamen ücretsiz hale getirilebilecek ancak ticari dağıtım için kullanılamaz. Yazar karar verir.
- Devlet lisansları. Hem benimsemek hem de yasaklamak için dünyanın herhangi bir yerinde var olan lisanslar olduğunu yorumladığımız lisanslara ek olarak, öncekilerden daha kişisel olan, yani çoğu durumda sınırlı olan birçok lisans türü vardır. bir ülkenin topraklarına veya belirli bir yönüne. iyi bir durum olurdu CEDRO'nun çıkardığı son lisans hangi fiyat için ödüyorum organizasyon, belirttiğimiz işi çoğaltabiliriz. Bu tür lisansların çok fazla olması ve teknolojik imkanlarla en az kullanılanları olmaları nedeniyle daha fazla uzatmayacağım.
Konuyla ilgili düşünceler
Gördüğünüz gibi, kendimi ana lisansları listelemekle ve size onlar hakkında çok az şey anlatmakla sınırladım, Neden? Eh, çünkü iyi olan fenomen özgür kültür her eserin ve yazarın, hem yazarın kendisi hem de okuyucusu için herkese en uygun olana uyarlanmasıdır, bu da sonunda dikkate alınması gereken en büyük faktör olacaktır. Makalenin sonunda size konuyla ilgili ilginç bir e-kitap koydum, ancak internette bu konuda çok şey yazılıyor, boşuna değil, e-kitap ve kitap dünyasında tartışmaların merkezi. Ah, bu makalenin telif hakkı saklıdır, ancak yorumlara katılabilirsiniz.
[GÜNCELLEME 2-12]
GPL lisansı, ürünün ticarileştirilmesi için kullanılabilir. Yani, bir eser veya GPL lisansının kullanıldığı en fazla sayıda durumda, bir bilgisayar programı, yazar veya kullanıcı, orijinal lisansa uygun olduğu sürece ürünü paketleyebilir ve ticari olarak dağıtabilir. Hata için özür dilerim ve bana söylediğin için kullanıcılara teşekkürler.
Daha fazla bilgi - Telif hakkına tabi yayınların yasal kullanımına yönelik ilk web sitesi geldi, Hindistan telif haklarını sorguluyor
Video - David sahnesi
GPL şarja nasıl izin vermez? Tabii ki yapabilirsiniz ve piyasada tüyleri diken diken eden bir sürü GPL lisanslı ürün var. GPL'nin temel şartı, değişikliklerin aynı şartlar altında yeniden dağıtılmasıdır (dolayısıyla buna viral lisans denir), ancak ekonomik konuda hiçbir şey söylemez.
Peki bakacağım ve varsa düzelteceğim. Anladığım kadarıyla GPL yazılımına koydukları fiyat ürün için değil, destek veya dağıtım araçları için. Ama ya değiştirdiler ya da kafam karıştı. Lisansa bakıyorum ve elbette düzeltmenin yanı sıra size söylüyorum. Katkılarınız ve bizi okuduğunuz için teşekkür ederiz. Selamlar.
Aslında GPL çok basittir ve yalnızca 4 gereksinimi vardır (sağladığı 4 özgürlük olarak bilinir):
- Herhangi bir programı çalıştırma özgürlüğü.
- Nasıl yapıldığını görme ve üzerinde değişiklik yapabilme özgürlüğü
- Kopyaları yeniden dağıtma özgürlüğü
- Yapılan değişiklikleri yeniden dağıtma özgürlüğü
Buna ek olarak, yeniden dağıtımların aynı şartlarla yapılması, yani kime verirseniz aynı özgürlüklerin verilmesi gerekir.
GPL programlar için tasarlanmıştır, ancak kitaplarda "yürütmek" (okumak olurdu) ile nasıl yapıldığına erişmek (ki bu) arasında bir fark olmadığı için biraz garip olsa da edebi eserlere de uygulanabilir ayrıca okumak olurdu 🙂). Bu durumda, ilk iki özgürlük aşağı yukarı aynı şeyi söyler ve diğerleri hem orijinali hem de değişiklikleri yeniden dağıtma hakkını verirdi. Yeniden dağıtımın ücretsiz olması gerektiğini belirtmediğini ve aslında onlar için ücretlendirmenin tamamen GPL uyumlu olduğunu (ve genellikle yapılır) unutmayın. Var olması gereken, onu yapabilme olasılığıdır.
Her neyse, GPL edebi eserlere uygulanabilir olsa da, Creative Commons gibi mevcut şeyler pek bir anlam ifade etmiyor.
Merhaba İsa, GPL'ye baktım ve haklısın. Debian karmaşasında kaldım ve korunduğunu düşündüm ama değiştirdiklerini gördüm. Açıklamama izin verin, Debian patlaması çıktığında (Ubuntu neredeyse yoktu) birçok kişi Debian CD'sini indirdi, kaydetti ve neredeyse bir Windows ile aynı şekilde şarj oldu. Bu durum göz önüne alındığında, bunun yasal olup olmadığı tartışması ortaya çıktı. İzin verilmiş gibi görünüyor, ancak gördüğüm kadarıyla lisans, ifşa ettiğim dava kadar ahlaksız olmayacak şekilde değiştirildi. Şu anda değiştirmem mümkün değil ama Pazartesi'den önce değiştireceğim. Yazarlık hakkında söylediklerinize gelince. Yazarlık, yasal bir haktan çok etik ve/veya ahlaki bir haktır, çok azı yasal olarak düşünse de herkes bunu tanır. Yazıyla ilgili fikrim, acı gerçeği göstermeye çalışmaktan ziyade genel, yasal ve ahlaki açıdan doğru bir vizyon vermekti. Ne hakkında yorum yaptığınızı belirtmem gerekirken, gerçeği atlamak zorunda kalsa bile, bunun o kadar da fayda sağlayacağını düşünmüyorum. Üzgünüm. Yorum ve katkılarınız için teşekkürler, dikkate alıyorum ve en kısa sürede gerekli değişiklikleri yapıyorum. Selamlar.
Birkaç şeyi nitelemek için, copyleft lisanslarının sizi herhangi birinin yazarlığını kabul etmeye zorlamadığını söyleyebilirim. Aslında, bu gereklilik (ve bazıları buna benzer), bir lisansın tamamen copyleft olarak kabul edilmemesinin nedeni olabilir. Örneğin, Creative Commons'ın ticari kullanımı engelleyenler gibi bazı türevleri, aşırı kısıtlamalar getirdiği için bu nedenle copyleft olarak kabul edilmez. Kısacası, bir lisansın copyleft olabilmesi için temel koşul, açık olması (işlerin yapılmasına izin vermesi, hadi) dışında "viral" olmasıdır, yani yeniden dağıtımların aynı şartlar altında yapılmasını gerektirmesidir. .
"Maksimum" özgürlük verecek olanı, koymadığınız bir diğeridir ve bu doğrudan kamu malı olacaktır. Burada hem orijinal hem de yeniden dağıtımlarla istediğinizi yapmak için tam bir özgürlük var. İsterseniz, zaten kamu malı olan bir edebiyat klasiği (örneğin Don Kişot) alabilir, bir karakterin adını değiştirebilir, yazar olduğunuzu söyleyin ve kopya başına 100 avroya satabilirsiniz. Muhtemelen çok para kazanamayacaksınız (veya çok fazla arkadaş edinmeyeceksiniz), ancak bu tamamen yasal olacaktır.
Maksimum özgürlüğü tırnak içine aldım çünkü kamusal alanın gerçekten bir copyleft lisansından daha fazla özgürlük sağlayıp sağlamadığı konusunda çok fazla tartışma var, çünkü onu değişiklikleri yapana veriyor, ancak herkesten alıyor. Öte yandan bir copyleft lisansı, belirli şeyleri yazar/yayıncı ile sınırlandırsa da, tüm potansiyel okuyucuların aynı haklara sahip olmasını sağlar, böylece küresel olarak daha özgür olarak kabul edilebilir.