E-kitapların ortaya çıkmasıyla birlikte, sadece pazar düzeyinde değil, aynı zamanda bir ürün yaratırken ve şimdiye kadar kalem ve kağıtla yapılan o ürünün nasıl yaratılacağı konusunda da birçok tartışma doğdu. 2011 yılında, New York Times başlıklı bir makale yayınladı. E-Kitap Dipnotu Öldürecek mi? atıfta bulunan bir makale dipnotlar ancak metnin ötesinde editörlük mesleğine ve elektronik kitaba yönelik sert bir eleştiri vardı. Scott berkun blogunda bu tartışmalı makaleyi aldı ve eleştirel görüşe daha fazla yem vermeye devam etti. yayıncı alanı. Dipnotlar her zaman asimile edilmiştir. bağlantılar elektronik ortamda ama Her zaman bu kadar açık mıydı? Tüm bunların üzerinden üç yıldan fazla bir süre geçti ve bağlantıların eklenmesi veya dipnotun temsil edilip edilmeyeceği konusundaki tartışmalar hala geçerli, nedeni: e-kitabın gelişimi, profesyonel alana değil, iş alanına odaklanmıştır.
Dipnotlar = bağlantılar
Devam etmeden önce, hem makalede hem de yazıda bir yansıma yapmak istiyorum. Berkun'un blogu bunlar yapılır ancak tanımın içine pek girmezler İlk şey, dipnotlarla ne demek istediğimizi ve mevcut bağlantı görüntüsüne karşılık gelip gelmediğini görmek olacaktır. RAE'ye göre, bir dipnot:
Basılı veya el yazması metinlerin dışına çıkan her türlü uyarı, açıklama, yorum veya haber
Bunu akılda tutarak, kitabın metninin dışındaki herhangi bir şey bir dipnot veya sayfanın altı olacaktır, ancak bu bir dipnot olacaktır. Çoğunluk eğilimi, dipnotları her zaman kitabın veya metnin sonundan önce koymak olmuştur, çünkü ilkinin okunması ikincisinden daha olasıdır.
Şimdiye kadar pek çok kişi bu standardı takip etti ve e-kitabın bir dipnot olduğunu belirtmek için görsel yedekler oluşturdu. Ne yaptıklarının daha çok farkında olan diğerleri, kendilerini aşağı yukarı aynı anlama gelen, ancak gerçekte aynı olmayan tipik html bağlantılarını oluşturmaya adadılar.
Bir html bağlantısı kullandığımızda yaptığımız şey, kelimeyi veya kelimeleri birbirine bağlamak ve okuyucuyu başka bir 'metin'dipnotlarınızla veya' bağlantılarınızla'. Yani bir kitabı okurken sanki dipnot koymak yerine o kelimeyi veya fikri başka bir kitapta arayacak ve ilk bağlantıyı bitirene kadar art arda devam edecek, sonra ikinci ile devam edecek gibiyiz. ve böyle devam edersek, bu sistemle bir kitap okumak için en az beş yıla ihtiyacımız olacak. Bu, bir e-kitaptaki sayfa formatı henüz ayarlanmadığından tam olarak çözülmemiş bir sorundur, bu nedenle bir bağlantı ve bir dipnot her ikisine de değer.
Görüş
bir priori, tüm bu konu kaba bir tartışma gibi görünüyor, bir inek hevesi bu çok az mantıklı, ancak çok fazla çıkardığı sonuçlardan biri berkun makalenin yazarı olarak New York Times e-kitabın kitabı öldürmediği veya öldürmediği, e-kitabın sayfayı öldürdüğü ve biz farkına varana kadar, okumayı zenginleştiren ancak katkıda bulunmayan dipnotlar, bağlantılar veya diğer dijital aksesuarları koyup koymama konusunda savaşmaya devam edeceğiz. herhangi bir şey. Tüm bunlarla birlikte, bir e-kitap sayfasını önceden tanımlamanın, hangi boyutta olması gerektiğini, ne tür yazı tipi, satır aralığı vb. Uzun zaman fiyat veya format gibi. Değil mi, sence de değil mi?